Telefoon

De telefoon gaat. "Met Anne" (telefoon opnemen Nederlandse stijl). "Bonjour, Mme B.?" Shit, het is een Franse mevrouw (Franse telefoongesprekken zijn lastig). Het spookt nog even door mijn hoofd te roepen "non, Mme Stiphout", maar zie maar eens uit te leggen dat je wel getrouwd bent, maar je eigen naam hebt gehouden, in het Frans. Ik gooi het idee dus overboord en antwoord gedwee "oui". En dat was het startsein voor de dame om mij te bombarderen: "blablablablablablablabla..vraagteken" Help!! Wie heb ik aan de lijn en wat wil ze? Schoorvoetend leg ik uit dat ik niet zo goed Frans spreek en dat de dame een beetje te snel voor mij praat (zeg maar gerust ratelt, maar wat is ratelen in het Frans?). De dame vat haar erg lange verhaal nu voor mij samen in enkele korte zinnen en nog snap ik het niet. Even denk ik dat ze mijn nieuwe dokter is, want haar naam klonk als die van de dokter, maar ik heb verder echt niets gehoord wat daarop lijkt te wijzen. Het woord dat me het meest op weg helpt, is 'mutuelle' (aanvullende verzekering). Er gaat een lichtje branden. Volgens mij belt ze namens een verzekeringsmaatschappij die ons onlangs een offerte toe heeft gezonden, maar het verzekeren van Madame et Monsieur B. is een taak van manlief en dus zeg ik met het schaamrood op mijn kaken dat mijn man zich daarmee bezighoudt en dat ik haar zijn nummer wel even kan geven.

Kledder! In één telefoongesprek van twee minuten mijn hele geëmancipeerde, zelfstandige én best wel een beetje Franssprekende zelf kwijt! En dat terwijl ik net zo trots was omdat mijn mondelinge examen vanmorgen zo goed ging.